cygnus

W zielonym kubku - resztki nie dopitej kawy. Jeden łyk i stawia mnie na nogi, nawet o tej godzinie. To najlepszy czas, aby odpocząć od przytłaczającej codzienności i zanurzyć się jeszcze raz w tej magii, którą tworzy ONA - nikt inny, jak sama mówi o sobie. Nie dla mnie. Mam z niej coś na kształt. Zawsze kiedy tam patrzę moje myśli nie tylko zbliżają się do niej, ale i wybiegają w przód. Pierwszy raz się z tym zetknąłem i nie wiem jak to nazwać. To swego rodzaju inspiracja, którą pobudzają dodatkowo muzyka i obrazy. Wtedy wszystko składa się w jedną całość. (może byłabyś kimś ważniejszym, gdybyś przestała być posągiem...) To raczej nie będą wypociny zdesperowanego 19-latka, który ma złamane serce bo ma, ale coś co zmierza jeszcze w nieokreślonym kierunku i szuka w tym, czym jest, jakiegoś sensu. Uwielbiam rozwiązywać takie zagadki, choć czasami jest już za późno i nie ma żadnej nagrody, tylko przyjemna satysfakcja, albo rozczarowanie.W tej chwili przelewam swoje myśli w takim właśnie pamiętniku. To dopiero pierwsza notka i chciałbym swobodnie pisać tu o różnych sprawach...